Dejan Ilić je na Peščaniku izneo stav da problem sa opozicijom nije u programu nego u akterima, kojima njihovo bivše biračko telo više ne veruje.
Međutim, kao program Ilić predlaže antinacionalizam kome je politički rok trajanja istekao sa belim listićima pre 2,5 godine, što je i objavljeno ovde u Ideji Dvogleda.
Tako da nije problem samo u (nekim) akterima, nego i u programu (nedostatku programa).
Možda bi bolje bilo zvati to Uumjesto ANTINACIONALIZAM, NACIONALNA KULTURA.Kad se kaže ANTINACIONALIZAM ne shvataju svi da to znači ljubav prema svojoj naciji, možemo ćak reći i da je svaka nacija sveta ukoliko ima ljubavi i prema drugim nacijama, i u tome je fol, jel glavno mjerilo vrijednosti jedne nacije je upravo to-ljubav prema drugim nacijama.Sasvim jasno je da svak voli svoju naciju ili zavičaj. To je u skladu sa univerzalnim principima i ako nacija radi na taj način tj. u duhu bratstva po prvom članu Opšte Deklaracije o ljudskim pravima i temeljnim slobodama, ona ustvari ulazi u područje moralnog kulturnog, i dobiva uvažavanje i poštovanje.To se zove kultura nadnacionalnog PRI ČEMU NACIONALNO NIŠTA NE GUBI NEGO SAMO DOBIVA UVAŽAVANJE I POŠTOVANJE.
ZAKLJUČAK:NACIONALNO NIŠTA NE GUBI AKO SPROVEDE KULTURU NACIONALNOG U VIDU LJUBAVI PREMA SVIM NACIJAMA I TIME SE ULAZI U PODRUČJE NADNACIONALNOG A IZLAZI IZ PODRUČJA NACIONALIZMA KOJI JE USTVARI NEMORALAN I PROTIVAN UNIVERZALNIM PRINCIPIMA.SVAKA RELIGIJA JE UPRAVO NADNACIONALNA BEZ OBZIRA NA NACIONALNE NAZIVE.OSNOVA DOBROG PROGRAMA JE: Osim konsenzusa minimuma oko koga će se svi složiti da ga ne treba kršiti Moderni oblik mišljenja nema kategorije istinskog društvenog morala (baziranog na Ideji moralnog dobra) i to je nedopustiv propust. Moderni oblik mišljenja nema kategorije istinskog društvenog morala a time ni politika a ni ekonomija nemaju moralnog temelja, a što ima katastrofalne posljedice. Politika ima sve poluge upravljanja u svojim rukama a nalazi se na najnižem stepenu svijesti.Upravo ona je generator nepravednog i nemoralnog ponašanja.Unutar pojedinih civilizacija kultura je nosilac Moralne determinante a unutar kulture religije su glavni nosioci istinskog morala kao najvažnije društvene kategorije. NAJVAŽNIJE OD SVEGA JE DA SE SHVATI SLIJEDEĆE JER UPRAVO TO POBIJA MORALNI RELATIVIZAM A NAUKA JOŠ TO NIJE USVOJILA JER TVRDI DA KULTURA NEMA FIKSNE ESENCIJE: Religije u moralnom pogledu imaju fiksnu suštinu koja je uvijek korak ispred i predstavlja uputstvo za buduću moralnu transformaciju čovjeka.Fiksna suština religije očituje se u ljubavi i pravednosti kao apsolutne i univerzalne determinante sistema (čovjekoljublja u kojemu je svako naš bližnji), izgradnji razuma i mudrosti,